“Door de coeliakie diagnose ben ik eindelijk gaan scheiden”. Toen we deze mail lazen schrokken we wel even. Marlies* deelt vandaag graag haar persoonlijke verhaal met de lezers van Miss Glutenvrij.
Nooit echt fit
Ik ben al jong getrouwd. Ik was 19 en mijn man (inmiddels ex) was 22. Ik werd al gauw zwanger en we kregen een prachtige dochter. Mijn dochter was vaak ziek. Ze bleef maar krampjes houden en het consultatiebureau wist het ook niet meer. Uiteindelijk kwamen we bij een goede kinderarts terecht die haar op coeliakie heeft getest. Toen bleek dat ze inderdaad coeliakie had begon het balletje langzaam te rollen want eigenlijk had ik mij zelf ook nog nooit echt fit gevoeld.
Al van jongs af aan heerste er bij ons thuis veel schaamte om over gevoelens te praten. Dat werd gewoon niet gedaan. Ik durfde daarom nooit aan mijn ouders te vertellen dat ik vaak problemen met mijn ontlasting had. Als het niet dun was, dan zat ik verstopt en andersom. Ik had altijd buikpijn en voelde mij altijd gespannen en opgejaagd. Toen ik mijn man leerde kennen was ik zo blij dat iemand mij leuk vond. Ik voelde mij eigenlijk waardeloos en het feit dat hij iets in mij zag deed me deugd en ik ging er in mee.
Een klein wonder
Ik viel vaak flauw en mijn man maakte dan altijd grapjes over hoe zwak ik was. Hij vond ook altijd dat ik maar thuis moest blijven omdat ik anders om zou waaien, dat zei hij zo. Steeds vaker bleek dat hij het wel prettig vond dat ik ietsje zwakker was en ik maakte mij hier dikwijls zorgen over. Toen mijn dochter de diagnose kreeg kwam ook de vraag of het bekend was in de familie en of wij als ouders ook zelf klachten hadden. Uiteindelijk bleek dat mijn darmwand bijna helemaal glad was. Het was eigenlijk een klein wonder dat ik รผberhaupt nog voedingstoffen kon opnemen.
De verandering
Toen ik zelf ook glutenvrij ging eten ging er een wereld voor mij open. Dat klinkt heel clichรฉ maar ik kan met geen woorden beschrijven hoe veel sterker ik mij fysiek en geestelijk ging voelen. Ik kwam kilo’s aan, dat vond mijn man niet fijn. Mijn hoofd was weer helder en ik durfde weer voor mezelf op te komen. Hoe langer ik glutenvrij at des te beter ik mij ging voelen en hoe meer ik inzag dat mijn man niet goed voor mij was.
Lees meer over de psychische klachten bij coeliakie >>>
Gebroken bij de tandarts
Toen ik een keertje bij de tandarts lag ben ik gebroken. De tandarts vroeg me om in de spiegel te kijken. Vanwege de coeliakie had ik ook veel tandproblemen en na de diagnose zijn we mijn gebit ook aan gaan pakken. Toen de tandarts klaar was en mijn nieuwe voortanden in de spiegel toonde ben ik gebroken. Ik moest zo hard huilen dat ik dacht dat ik geen lucht meer kreeg. Alles kwam er die dag uit en die avond heb ik onze spulletjes verzameld en ben ik rustig naar mijn zus vertrokken.
Eindelijk mezelf
Na al die jaren opgesloten te hebben gezeten in een ongezond lijf, met een harde buik en een warrig hoofd kan ik nu eindelijk ademhalen. Ik mag eindelijk mezelf zijn. Mijn dochter en ik wonen nu in ons eigen huisje en de scheiding is afgerond. Ik heb mijn ex nooit kunnen uitleggen wat er allemaal niet goed zat. Hij bleek achteraf vrij narcistisch te zijn en hij had een goed slachtoffer aan mijn zwakke variant.
Nu ben ik een leuke, gezonde sterkte vrouw geworden en met mijn verhaal hoop ik dat meer vrouwen het belang van de juiste diagnose zullen inzien. Het gaat namelijk zoveel dieper dan alleen de ziekte zelf. Mijn hele psyche was gevormd door al die jaren van pijn en zwakte. Ga naar je huisarts bij twijfels en kom voor jezelf op.
Wij willen Marlies ontzettend veel bedanken voor haar persoonlijke verhaal. Het is belangrijk om goed voor jezelf te zorgen op alle fronten en soms kan een uitgestelde diagnose zoveel pijn veroorzaken. Wij hopen dat er meer begrip komt voor zowel de psychische klachten die coeliakie vaak met zich meebrengen.ย
*Marlies is een gefingeerde naam in verband met privacy. De echte naam is bij de redactie bekend. Wil je zelf ook je verhaal (anoniem) delen mail dan naar: redactie@missglutenvrij.nl
