“HEBT U DIEETEISEN?” Ik herinner me dat ik naar deze specifieke vraag staarde op het formulier dat ik moest ondertekenen om au pair te worden. Eventuele dieetwensen? Nee. Ik dacht erover na hoe ik een grotere kans zou maken om uitgekozen te worden om voor gezinnen te werken als ik zo makkelijk mogelijk in de omgang was.
“Gefeliciteerd Rina! De familie is heel enthousiast over je” riep de au-pairagent uit. Kort daarna werd mij verteld dat ik in een volledig glutenvrij gezin zou worden geplaatst, met de vraag of dat een probleem zou zijn. “Natuurlijk niet” antwoordde ik enthousiast.
EENVOUDIG ETEN?
In het begin leken de maaltijden heel eenvoudig: aardappelen, vlees, groenten of aardappelen, vis, groenten. Ik herinner me dat ik bij mezelf dacht: “is dit wat de glutenvrije levensstijl is? Steeds dezelfde simpele maaltijden?”
Maar na een tijdje begonnen de glutenvrije pasta’s, pizza’s en burrito’s te komen: Glutenvrije pasta met roomkaas en zalm, Glutenvrije bonenburrito’s met jalapeno-guacamole. Ik heb in deze tijd een liefde voor koken gevonden die ik nog nooit eerder heb ervaren. Ik kon niet wachten tot het einde van de dag, ik wilde zien waar ik mee kon experimenteren, welke maaltijden ik kon creëren.
EEN VEEL BETER GEVOEL
In het begin realiseerde ik me niet hoe goed ik mij voelde bij de veranderingen in mijn levensstijl, maar nu ik erop terugkijk, herinner ik me dat ik plotseling veel meer energie had. Mijn maag was bijna nooit meer opgeblazen, mijn wc-pauzes waren regelmatig en mijn huid klaarde op. Ik voelde me zo goed! Destijds schreef ik het toe aan het reizen en de nieuwe routine. Ik dacht dat het kwam omdat ik opeens zoveel beweging kreeg bij het klimmen en klauteren achter de kinderen aan in de Junglegym.
Twee maanden nadat ik begon, regelde het au-pairbureau een dagje uit zodat alle au pairs elkaar allemaal wat beter konden leren kennen. De dag ervoor stuurden ze e-mails met vragen over eventuele dieetwensen. Ik heb nee aangevinkt.
De hamburgers de volgende dag waren goed, heel goed. Maar mijn maag was het daar niet mee eens. Ik voelde me vreselijk. Ik zag er opgeblazen uit en voelde me alsof ik een met cement gevulde ballon had ingeslikt. De dag na het uitje moest ik werken, maar ik was veel te moe. Ik sloeg de lunch over zodat ik een dutje kon doen. Ik dacht dat ik ziek was en de komende dagen vrij zou moeten nemen.
DE ZELFDIAGNOSE
Wat me op dat moment dwarszat, was dat ik geen flauw idee had wat er met me aan de hand was. Ik pijnigde mijn hersens keer op keer om me een moment te herinneren waarin ik hetzelfde voelde als toen, zodat ik mezelf kon diagnostiseren voordat ik het gastgezin waarschuwde.
Opeens schoot het me te binnen. Ik kon me niet herinneren dat het ooit zo erg was, maar ik had vaak een heel ongemakkelijk gevoel in mijn maag. Ik herinnerde me hoe ik vroeger dagelijks dutjes deed om de dag door te komen. Afgelopen maanden heb ik me juist extreem goed gevoeld! Het verschil met vroeger is dat ik er toen aan gewend was, en dat was nu totaal niet het geval.
Omdat ik er zeker van was dat dit de oorzaak was, besloot ik mijn theorie te testen. De volgende dag ging ik terug naar de glutenvrije levensstijl. Het duurde een paar dagen voordat ik volledig hersteld was, maar na de eerste week van mijn kleine experiment stond ik weer aan de top.
Het is 8 maanden geleden sinds mijn “Opgeblazen dag”, zoals ik het graag noem, en mijn leven is volledig veranderd. Ik ben nooit getest op coeliakie of allergiën, maar mijn kleine experiment is genoeg voor mij.
Dit is het verhaal van een van onze lezers. Wil je zelf ook je verhaal (anoniem) delen mail dan naar: info@missglutenvrij.nl